«مالاشیت گرین» یکی از داروهای مورد استفاده در پرورش ماهی است. این دارو به دلیل ویژگی های خاص کاربردی از سال ۱۹۳۶ در صنعت شیلات و آبزی پروری مورد استفاده قرار گرفته اما به دلیل کشف اثرات زیانبار آن، بیش از ۲ دهه است که استفاده از آن در بسیاری از نقاط دنیا ممنوع گردیده است. اکنون موثرترین داروی شناخته شده در کنترل عفونت های قارچی بویژه ساپرولگنیا در دوران جنینی ماهیان، «مالاشیت گرین» بوده است، اما به دلیل اثبات عوارض خطرناک آن استفاده از این ماده شیمیایی از سال ۱۹۹۱ توسط اداره غذا و دارو در امریکا (FDA) ممنوع اعلام شده. تاکنون تحقیقات متعددی در ارتباط با اثرات سوء استفاده از مالاشیت گرین در ماهی انجام پذیرفته و امروزه از آن به عنوان یک ماده شیمیایی موتاژن (جهش زا) و کارسینوژن (سرطان زا) یاد می شود. همچنین ثابت شده این ماده می تواند موجب اختلالاتی نظیر شکستگی و به هم چسبیدن کروموزم ها شود و نیز به عنوان یک ماده تراتوژن عمل نماید. شاید عینی ترین اثر مالاشیت گرین در ماهیان و آبزی پروری اثرات این ماده در مهار آنزیم های تنفسی میتوکندری ها باشد که به همین علت از آن به عنوان سم تنفسی یاد شده و باعث بروز اختلالات تنفسی و خفگی در ماهیان می شود. این ماده شیمیایی پس از جذب در بافت های بدن به لوکو مالاشیت گرین احیاء می شود که یک ماده چربی دوست بوده و دارای خاصیت ماندگاری طولانی در بافتهاست و به همین دلیل همواره نگرانی های احتمال انتقال آن به مصرف کننده یا انسان وجود دارد.

برای دانلود راهنمای استفاده از محصول اینجا کلیک کنید